Το 1ο Γυμνάσιο τιμώντας την Εθνική Επέτειο της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση θα αναρτά στον ιστότοπό του κείμενα και αφιερώματα στους πρωταγωνιστές και τα γεγονότα. Τα κείμενα επιμελείται η φιλόλογος του σχολείου κ Αλεξανδρίδου Ευτέρπη.
Ιωάννης Καποδίστριας-Ρωξάνδρα Στούρτζα
Εκείνος της είχε δωρίσει ένα δαχτυλίδι που εκείνη δεν έβγαλε ποτέ από τα δάχτυλά της: μια πεταλούδα που καίγεται στις φλόγες, σύμβολο του ανεκπλήρωτου έρωτά τους.
Το τελευταίο του γράμμα προς εκείνη λίγες μέρες πριν δολοφονηθεί:
«Αγαπητή μου φίλη Ρωξάνδρα,
Μη με ξεχνάς ποτέ στις προσευχές σου, τις έχω ανάγκη! Θέρμαινε και ενίσχυε με αυτές τη θέση που κατέχω στη σκέψη σου και στην καρδιά σου, όπως και εγώ θερμαίνω με τις δικές μου προσευχές τη θέση που κατέχεις και εσύ μέσα στη δική μου σκέψη και στη δική μου καρδιά. Αν ημπορούσα να σου ειπώ πόσο θα ήθελα να σε είχα κοντά μου, πόσο νοιώθω την απουσία σου, ιδιαίτερα τώρα που με κυκλώνουν τόσες αγωνίες.
Σε χαιρετώ, αγαπητή μου φίλη. Άραγε πότε θα ξανασυναντηθούμε;»
Εκείνη του στέλνει απαντητική επιστολή αγνοώντας ότι ο αγαπημένος της είναι ήδη νεκρός :
«Αγαπητέ μου Φίλε!
Μου γράφετε να μη σας ξεχνώ ποτέ στις προσευχές μου. Και να θερμαίνω με αυτές τη θέση που κατέχετε στη σκέψη μου και στην καρδιά μου. Και μου επαναλαμβάνετε ακόμη μία φορά ότι και σεις, με τις δικές σας προσευχές, θερμαίνετε τη θέση που κατέχω και εγώ μέσα στη δική σας σκέψη και στη δική σας καρδιά!.. Θεέ μου, πώς θα ήταν δυνατόν να μη θερμαίνω, να μη φλογίζω με τις ικετήριες εκκλήσεις μου στον Θεό αυτή τη θέση που κατέχετε μέσα στη σκέψη μου και μέσα στην καρδιά μου;..
Αυτή τη θέση που δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει ποτέ τίποτα στη ζωή μου να την αλλάξει; Αγωνιώ όμως για σας. Από τα λίγα λόγια που μου γράφατε κατάλαβα τις αγωνίες, τις πικρίες και τους πόνους που δοκιμάζετε, τόσο από τους ξένους όσο και από τους δικούς μας. Η σκέψη ότι ημπορεί κάποιος να σας κάνει κακό με αναστατώνει, με γεμίζει με μαύρα σύννεφα αγωνίας, μου βουρκώνει τα μάτια, μου συνθλίβει την ψυχή. Τις περισσότερες ώρες στέκω ή μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας και τους ικετεύω να σας προφυλάξουν από τους κινδύνους που σας κυκλώνουν ή μπροστά στην προσωπογραφία σας, όπου και σας μιλώ με τις ώρες και το νοιώθω ότι μου απαντάτε…».
Όταν πληροφορείται τον θάνατό του γράφει: «Ότι ωραιότερο πλάσμα δημιούργησε ο Θεός στον κόσμο, δεν υπάρχει πια. Το ευγενέστερο πλάσμα της γης δεν υπάρχει. Ο Καποδίστριας είναι νεκρός. Από αυτή τη στιγμή είμαι και εγώ νεκρή.»
Η ληξιαρχική πράξη θανάτου της φέρει ημερομηνία 16 Ιανουαρίου 1844
Η Ρωξάνδρα Στούρτζα συναντά επιτέλους τον έρωτα της ζωής της, Ιωάννη Καποδίστρια, εκεί στα ουράνια.