Κατά τη σχολική χρονιά 2022-23 το 1ο Γ/σιο Σερρών συμμετείχε στην υλοποίηση εκπαιδευτικού προγράμματος «Αγωγή στη συγχώρηση» με τίτλο «Σύγκρουση και Συνύπαρξη» το οποίο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και μέσω αυτών σε μαθητές και μαθήτριες όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης.
Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε από τις συντονίστριες εκπαιδευτικούς Ντάμα Μ. και Πατσιάκα Μ. ΠΕ02 στο πλαίσιο συναφούς προαιρετικού προγράμματος σχολικών δραστηριοτήτων, Αγωγής Υγείας της Δ.Δ.Ε Σερρών, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στην ετήσια σχετική εγκύκλιο του Υ.ΠΑΙ.Θ. με την αμέριστη στήριξης της Διευθύντριας του σχολείου και κατόπιν των οδηγιών της προηγηθείσας επιμόρφωσης ,από την υπεύθυνη του προγράμματος Δρ. Πέλη Γαλίτη του τμήματος Παιδαγωγικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου WINSCONSIN –MADISON USA σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Το πρόγραμμα της συγχώρησης επιλέχθηκε προς υλοποίηση από τις υπεύθυνες καθηγήτριες γιατί αποτελεί μια επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση αντιμετώπισης τραυματικών γεγονότων, διαχείρισης θυμού με πολύ καλά αποτελέσματα μεταξύ των άλλων στον χώρο της οικογένειας και του σχολείου.
Σκοπός αυτών των εκπαιδευτικών προγραμμάτων «Αγωγή στη Συγχώρηση» είναι να ξεκινήσουν να μαθαίνουν τα παιδιά από μικρή ηλικία τι είναι η συγχώρηση και ποια είναι η διαδικασία της, δηλαδή, πώς μπορεί να διαχειριστεί τον θυμό του και να συγχωρήσει κάποιος που έχει αδικηθεί και πληγωθεί, είτε σε απλό καθημερινό επίπεδο, είτε πολλές φορές σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.
Τα προγράμματα της συγχώρησης βασίζονται σε έρευνες πολλών ετών και έχουν δύο βασικούς στόχους: α. Βραχυπρόθεσμα να μειώσουν τον θυμό που πολλά παιδιά, για διάφορους λόγους, βιώνουν υποφέροντας και που επιδρά αρνητικά στη συναισθηματική τους υγεία. Ο υπερβολικός θυμός μπορεί να οδηγήσει στον εκφοβισμό και σε βίαιες πράξεις, φαινόμενο που ως γνωστόν απασχολεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια όχι μόνο τη σχολική κοινότητα αλλά και την κοινωνία ολόκληρη. β. Μακροπρόθεσμα να αποκτήσουν οι μαθητές μια βαθύτερη γνώση της έννοιας της συγχώρησης και της εφαρμογής της, πέρα από τον χώρο του σχολείου, στο οικογενειακό και αργότερα στο εργασιακό περιβάλλον και στην ευρύτερη κοινότητα. Το άτομο που έχει μάθει να συγχωρεί, βλέπει τη ζωή με άλλη προοπτική, κατανοεί το ευάλωτο της ανθρώπινης φύσης και είναι συναισθηματικά, σωματικά και ψυχικά πιο υγιές.
Μέσα από την εκπαίδευση στη συγχώρηση οι μαθητές
- εξασκήθηκαν στην αντοχή του πόνου, την ψυχική ανθεκτικότητα, και την γενναιότητα, προκειμένου να ανατρέψουν τη μετάδοση του θυμού και της πίκρας, όχι μόνον προς αυτούς πού τους έβλαψαν αλλά και προς τους γύρω τους.
- Έμαθαν να ανακαλύπτουν τις κρυμμένες δυνάμεις μέσα τους, την εγγενή τους αξία, τον καλό τους εαυτό και έτσι να μεταμορφώνουν το τραύμα τους σε κάτι θαυμαστό και να ανθίζουν.
- Συνειδητοποίησαν ότι όσο μεγάλη κι αν είναι η οδύνη που έχουν βιώσει, η δυστυχία και ο θυμός δεν είναι η μόνη επιλογή αντίδρασης αναλαμβάνοντας ο καθένας την ευθύνη της συμπεριφοράς του.
- Προσπάθησαν με συμπόνια και ενσυναίσθηση για τον δύσκολο και οξύθυμο άλλο να «μπουν στα παπούτσια του» χωρίς να κατηγορούν, να συν-χωρέσουν.
- Στο χώρο του σχολείου μας θεωρήθηκε πιο δόκιμος ο όρος «επανορθωτική πρακτική». Η εφαρμογή της επανορθωτικής πρακτικής είχε ως αποτέλεσμα την ενδυνάμωση της σχολικής κοινότητας, την πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού και τη μείωση συγκρούσεων ανάμεσα στους μαθητές.
- Ως συνέπεια των παραπάνω παρατηρήθηκε δραστική μείωση αποβολών από το σχολείο και της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος.